استفاده از تغذیهکنندههای
معمولاً، انتقال گاو در آخرها عصر شیرواری به یک مجموعه تازه TMRدر مقایسه با انتقال آن در اوایل شیرواری، افت بیشترشیر را بدنبال خواهد داشت . یک سیستم کارآمد، رقابتی را فی مابین گاوها ایجاد می نماید که در اثر آن گاوها در طی 45 روز، به پتانسیل ساخت خود نزدیک میشوند . گاوهای دارای پتانسیل ایجاد بالا، باید در مجموعه پرتولیدها و گاوهای دارای پتانسیل ایجاد پائین، در مجموعه کم محصولات نگهداری شوند .
•محدوده اختلاف تولید گاوها در یک TMR نباید از 20 تا 25 پوند شیر تصحیح شده بر اساس 4درصد چربی (22 تا 27 پوند شیر 3/7درصد چربی)، تجاوز کند .
•گروههای TMR براساس تولید شیر به میزان 30%،20% و 10% عمده از متوسط موجود، می بایست بترتیب در سیستم تک گروهی، دو گروهی سه گروهی مراقبت شوند . این کار منجر افزایش مصرف خوراک شده و در سود وزن از دست رفته بدن، در مرحله آخر دوره شیرواری جبران می گردد .
•استفاده از تغذیهکنندههای کامپیوتری، خصوصاً برای سیستم‌های تک‌گروهی و یا دو‌گروهی، مزایایی را در بر داراست . بنابراین، احتیاجات گاوها می بایست بطور مستمر موضوع محاسبه قرار گرفته و این تغذیه‌کننده‌ها بایستی مرتباً تعمیر و بازرسی شوند .
•در صورت انتقال گاوها از گروهی به تیم دیگر، حتی‌الامکان می بایست تلاش شود که تعداد بیشتری گاو هم زمان انتقال داده شوند . آنها را در روز انتقال، بیش از نیاز تغذیه فرمائید و جهت خودداری از پیدایش تنش زیاد، در شبکه‌های‌اجتماعی هنگام که حداقل کار را دارند انتقال دهید .
•در صورت وجود بیش از یک مجموعه TMRنباید گاوها بر پایه میزان ایجاد گروه‌بندی گردیده و انتقال داده شوند . علاوه بر این، امتیازبندی شرایط بدنی (BCS)، سن و وضعیت تولیدمثلی گاو بایستی موضوع اعتنا قرار گیرد . اضطراری است که گاوها ی پرتولید و گاوهای 2ساله، بازه زمانی مقطع بیشتری در گروه تولیدات بمانند تا قابلیت رویش و جبران ذخایر از دست رفته بدنی آنها مهیا آید .
•چنانچه جیرهای TMR، از لحاظ فیبر خام و انرژی بطور دقیق متوازن گردیده باشند . گاوهای تازه‌زا باید مستقیماً به مجموعه پرتولیدها انتقال داده شوند . انتقال از جیره دو هفته آخر دوره خشک سبب به دستکم وصال تنشهای ناشی از تغییرات محیطی و جیره غذایی، در بعد از آن از وضع حمل میشود .
•تحقیقات انجام شده نشان میدهد که در صورت جدید بودن غذای جانور و باقی ماندن آن درآخور، تغذیه بیش از یکبار در روز، جیره پایه یک متکی بر‌هایلاژ، هیچگونه مزیتی ندارد .
•درصورت به کارگیری از جیره‌های TMR، در تغذیه گاوهای شیری، مقدار 5 تا 10درصد از خوراک در آخور باقی میماند . چنانچه غذای باقی‌مانده شبیه TMR نخستین بوده و خلق تغذیه‌ای حیوان ارگانیک باشد، مقدار مذکور قابل قبول هست .
•مصرف ماده کم آب گروههای ساخت را نباید هنگام استارت به مصرف TMR، بیش از اندازه حیث کرد چون در چنین حالتی تراکم مواد مغذی جیره کاهش یافته و احتیاجات مواد مغذی حیوان تأمین نمیشود . حیث به‌اینکه، حیوان حداقل 5درصد کمتر از مصرف پیش‌بینی شده، ماده کم آب مصرف می‌کند لذا در متعادل کردن جیره‌های TMR باید مصرف طعام به اندازه 5درصد از آنچه که پیش‌بینی میشود، کمتر باشد .
•چنانچه گله را با TMR تغذیه مینمایند و این گله در حالت محیطی غیر مناسب قرار دارد، می بایست تراکم انرژی جیره ارتقا داده شود و درصورت قابلیت و امکان از چربی و علوفه دارای کیفیت خوبتر (بدون استعمال از غلات بیشتر) در تغذیه گاوهای شیری استفاده شود . جهت جبران کاهش مصرف طعام (مصرف طعام 3/5درصد وزن زنده) می بایست تراکم انرژی خالص (NEL) به 0/81 مگا کالری در هر پوند برسد NFC و NDF جیره می بایست به ترتیب به 30و 25درصد کاهش داده شوند .
•چنانچه در تهیهTMR از مواد وارداتی استعمال میشود، بایستی بیش از هر چیزی، هزینه جیره مورد دقت قرار گیرد . همچنین حمل‌و نقل، انبارداری، تغییرپذیری، مزه و ضایعات عمل‌آوری عواملی هستند که نباید نادیده گرفته شوند .
•گاو باید با نمره شرایط جسمانی 3+تا4-(1لاغر، 5چاق)، وضع حمل نماید . وضعیت جسمانی ذکر شده از اختلالات متابولیکی که بعد از آن از وضع حمل فیس میدهد، پیشگیری بعمل می آورد . علت کاهش شدید ایجاد در دوره دوم شیرواری، موقعیت جسمانی نامطلوب تلیسه در وضع حمل اول هست .